Vertaler worden is lang niet gemakkelijk. U moet niet alleen voldoen aan bepaalde basisvoorwaarden (zoals het goed beheersen van twee of meer talen), er zijn bovendien lange en veeleisende opleidingsprogramma’s die specifiek gericht zijn op de vorming van vertaalprofessionals. In de afgelopen decennia is het aantal instellingen dat dergelijke opleidingen aanbiedt exponentieel toegenomen en de toelatingscriteria worden steeds strenger.
Niet elke vertaler volgt echter het institutionele pad naar het vakgebied. Sommige vertalers nemen een andere weg en er zijn zowel voordelen als nadelen verbonden aan dit alternatief. Zo zullen deze mensen veel initiatief aan de dag moeten leggen en hard moeten werken aan het verbeteren van hun taalvaardigheid. Voor hen is het erg belangrijk om contact te onderhouden met deskundigen in het veld en goed geïnformeerd blijven over recente publicaties betreffende vertaaltheorie en –praktijk. De grootste uitdaging doet zich echter voor eens deze personen zich aanbieden voor een job bij een vertaalagentschap. Deze bedrijven geven de voorkeur aan gediplomeerde vertalers en zullen sceptisch reageren op mensen zonder ervaring (of opleiding) in het vakgebied.
Een manier om deze hindernis te omzeilen is door vrijwilligerswerk te doen. U kunt zich aanbieden als vertaler bij bepaalde NGO’s en andere organisaties die graag geld willen uitsparen bij het vertaalproces. Op deze manier verzamelt u zinvol materiaal voor uw cv. Na een paar maanden van dit soort werk en een eventuele aanbevelingsbrief zult u veel beter uitgerust zijn bij het zoeken naar een job. Dit soort voorzorgen werpt zijn vruchten af, niet alleen in de vertaalwereld maar in alle aspecten van het leven.
