Variatie in taal is een actief proces. Als je van de ene uithoek van de VS naar de andere reist, zul je zien dat verschillende gemeenschappen dezelfde taal anders spreken. Deze verschillen kunnen verder gaan dan eenvoudige regionale accenten.
In Miami wordt een nieuwe variant van het Engels geboren door het voortdurende contact tussen de vele Spaanssprekende Cubaanse inwoners en Engelstaligen.
Als talen veranderen
Ondanks de proliferatie van linguïstische standaardisatie is taal van oudsher erg veranderlijk. In feite is een “standaardtaal” gewoon een variant van een bepaalde taal, waarvan de grammatica en semantiek is vastgesteld als lingua franca voor de bredere taalgemeenschap. Dit proces vindt om een groot aantal redenen plaats. Zo had de heersende klasse in Groot-Brittannië in de 17e en 18e eeuw een gemeenschappelijke vorm van Engels nodig om effectiever te kunnen communiceren en zich tegelijkertijd te onderscheiden van de lagere klassen.
Aan de andere kant van de vijver is de American Standard English, ook bekend als Academic English, opgericht om een gemeenschappelijk Engels te bieden waarmee academische verdiensten beoordeeld kunnen worden. In China, een land waar regionale dialecten niet onderling verstaanbaar zijn, begon de standaardisatie pas aan het begin van de 20e eeuw als onderdeel van de modernisering.
En ondanks deze mijlpalen in de standaardisatie van talen, evolueren standaarden nog steeds om de vele nuances van de talen waarin ze bestaan beter te weerspiegelen. In de VS wordt de Amerikaanse standaard gekleurd door veel verschillende vocabulaires en uitspraken, maar de veranderingen kunnen drastischer zijn in gebieden langs een taalgrens.
Dit ondergaan talen. Als ze met elkaar in contact komen, beïnvloeden ze elkaar. Haïtiaans Creools, bijvoorbeeld, dat “voortkwam uit het pidginized Frans.” Het is ook de reden waarom het Oud-Engels bijna onherkenbaar klinkt voor moderne sprekers, en het Middelengels slechts iets minder.
Nu gebeurt er iets soortgelijks in Miami, waar een groot deel van de bevolking Latijns-Amerikaans is.
Spaans en Engels ontmoeten elkaar in het midden
Vanaf de jaren 1950 zag het zuiden van Florida een golf van immigratie uit Cuba. Deze toestroom heeft geleid tot de vestiging van Spaanstaligen in een voorheen voornamelijk Engelstalige gemeenschap. Nu is “meer dan 65% van de bevolking van Miami-Dade County geïdentificeerd als Latijns-Amerikaans of Latina/o, en in de grote gemeenten Doral en Hialeah loopt dit cijfer op tot 80% en 95%.”
Onderzoek onder leiding van Phillip M. Carter, een sociolinguïst van de Florida International University, bekijkt welk effect dit heeft gehad op het Engels dat in die omstreken wordt gesproken. In het bijzonder de rol van Spaans-naar-Engels, de “calques.”
Een calque is een “geleende vertaling” van de moedertaal van een spreker rechtstreeks in een andere taal, zoals de letterlijke vertaling van de Spaanse zin “hacer una fiesta” in “een feestje bouwen” in het Engels, of “casarse con”, wat betekent “getrouwd zijn met” iemand, in plaats van getrouwd met.
Deze calques verschillen van het meer bekende Spanglish. Terwijl dat soort spraak de combinatie is van korte zinnen of losse woorden van de ene taal in de andere, waarbij halverwege de zin tussen de twee wordt gewisseld, leggen calques de grammatica van de ene taal over op die van de andere, waardoor de fundamentele structuur van de laatste wordt veranderd. Dit zorgt voor zinnen die herkenbaar Engels zijn, maar die vreemd klinken, zoals “We kwamen uit de auto en gingen naar binnen” of “Ik heb de lijn gehaald om boodschappen te doen.”
Zulke letterlijke vertalingen worden “letterlijk lexicale” calques genoemd, maar volgens Carter’s studie bestaan er ook “semantische” en “fonetische” calques, die respectievelijk leenvertalingen van betekenis en klank zijn. Het Spaanse woord carne bijvoorbeeld, betekent “vlees” in het algemeen, maar het kan ook specifiek verwijzen naar rundvlees. Als zodanig zijn lokale sprekers begonnen dit soort specificiteit toe te passen op het gebruik van vlees in het Engels (bijv.. “I’ll have one meat empanada and two chicken empanadas”).
Er zijn bepaalde calques die alleen voorkomen bij de Spaanstalige immigrantengeneratie. Eén voorbeeld komt uit de directe vertaling van “tirar una foto,” wat “gooi een foto,” wordt als een variatie van “neem een foto.”
Desondanks worden anderen ook geadopteerd door mensen die in Miami en omgeving zijn geboren, groepen die misschien tweetalig zijn, maar thuis voornamelijk Engels spreken.
Taal wordt geleerd in een gemeenschap en als die gemeenschap twee afzonderlijke talen telt, zullen ze op interessante manieren samengaan. Carter stelt voor om te kijken naar andere staten met een grote Spaanstalige immigrantenpopulatie.
Nu, tenzij we te maken hebben met literatuur of populaire media, is het gebruik van calques niet voldoende als het gaat om professioneel vertalen en taalkundige expressie. Om taalkundige nuances te ontrafelen en uw boodschap nauwkeurig over te brengen, of het nu in het Spaans of Engels is, neemt u contact op met de deskundige linguïsten van Trusted Translations in ons kantoor in Miami, ons grootste LSP-centrum in de VS, of via ons online formulier voor een gratis offerte.
Afbeelding door Deyson Ortiz van Pixabay
